2025-05-19
ห้องปฏิบัติการความปลอดภัยทางชีวภาพเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกพิเศษที่ออกแบบมาเพื่อปกป้องนักวิจัย สิ่งแวดล้อม และสาธารณชนจากสารชีวภาพที่เป็นอันตราย ห้องปฏิบัติการเหล่านี้แบ่งออกเป็นสี่ระดับ (BSL-1 ถึง BSL-4) ตามระดับความเสี่ยงของเชื้อโรคที่กำลังจัดการ แต่ละระดับมีโปรโตคอลการกักกัน อุปกรณ์ความปลอดภัย และการออกแบบสิ่งอำนวยความสะดวกเฉพาะ เพื่อให้มั่นใจถึงแนวทางปฏิบัติในการวิจัยที่ปลอดภัย
ห้องปฏิบัติการ BSL-1 จัดการกับสารชีวภาพที่มีความเสี่ยงต่ำที่สุด เช่น สายพันธุ์ที่ไม่ก่อให้เกิดโรคของ E. coli หรือ Bacillus subtilis สารเหล่านี้มีความเสี่ยงน้อยที่สุดต่อมนุษย์ที่มีสุขภาพดีและสิ่งแวดล้อม
คุณสมบัติหลัก:
ห้องปฏิบัติการ BSL-1 เป็นเรื่องปกติในโรงเรียนมัธยม วิทยาลัย และสิ่งอำนวยความสะดวกการวิจัยขั้นพื้นฐาน
ห้องปฏิบัติการ BSL-2 ทำงานกับสารที่มีความเสี่ยงปานกลางที่สามารถก่อให้เกิดโรคในมนุษย์ (เช่น Staphylococcus aureus, Salmonella, ไวรัสตับอักเสบบี) แต่โดยทั่วไปจะไม่แพร่กระจายผ่านทางอากาศและมีการรักษา
คุณสมบัติหลัก:
ห้องปฏิบัติการทางคลินิกและการวินิจฉัยส่วนใหญ่ทำงานที่ BSL-2
ห้องปฏิบัติการ BSL-3 จัดการกับเชื้อโรคที่ร้ายแรงหรืออาจถึงแก่ชีวิตที่สามารถแพร่กระจายผ่านทางอากาศ (เช่น Mycobacterium tuberculosis, *SARS-CoV-2*, Francisella tularensis)
คุณสมบัติหลัก:
ห้องปฏิบัติการ BSL-3 ใช้สำหรับการวิจัยเกี่ยวกับโรคติดเชื้ออุบัติใหม่และสารคัดเลือก
ห้องปฏิบัติการ BSL-4 จัดการกับเชื้อโรคที่อันตรายที่สุดโดยไม่มีการรักษาหรือวัคซีนที่รู้จัก (เช่น ไวรัสอีโบลา ไวรัส Marburg ไวรัส Lassa) สิ่งเหล่านี้มีความเสี่ยงสูงต่อโรคที่คุกคามถึงชีวิตและการแพร่กระจายของละอองลอย
คุณสมบัติหลัก:
มีเพียงประมาณ 50 แห่งทั่วโลกเท่านั้นที่มีสิ่งอำนวยความสะดวก BSL-4 เนื่องจากค่าใช้จ่ายและความซับซ้อนที่มากเกินไป
ระบบระดับความปลอดภัยทางชีวภาพช่วยให้มั่นใจได้ว่าการวิจัยเกี่ยวกับสารชีวภาพดำเนินการอย่างปลอดภัยและมีความรับผิดชอบ เมื่อระดับความเสี่ยงเพิ่มขึ้นจาก BSL-1 เป็น BSL-4 มาตรการกักกัน ข้อกำหนดของสิ่งอำนวยความสะดวก และโปรโตคอลการดำเนินงานก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน แนวทางแบบแบ่งชั้นนี้ช่วยปกป้องทั้งนักวิจัยและสาธารณชนในขณะที่เปิดใช้งานการทำงานที่สำคัญเกี่ยวกับเชื้อโรคที่มีผลกระทบต่อสุขภาพของมนุษย์ สัตว์ และพืช