2025-05-19
ห้องปฏิบัติการความปลอดภัยทางชีวภาพเป็นสถานที่เฉพาะทางที่ออกแบบมาเพื่อปกป้องนักวิจัย สิ่งแวดล้อม และสาธารณชนจากสารชีวภาพที่เป็นอันตราย ห้องปฏิบัติการเหล่านี้แบ่งออกเป็นสี่ระดับ (BSL-1 ถึง BSL-4) ตามระดับความเสี่ยงของเชื้อโรคที่กำลังจัดการ แต่ละระดับมีโปรโตคอลการกักกัน อุปกรณ์ความปลอดภัย และการออกแบบสิ่งอำนวยความสะดวกเฉพาะ เพื่อให้มั่นใจถึงแนวทางปฏิบัติในการวิจัยที่ปลอดภัย
BSL-1 (ระดับความปลอดภัยทางชีวภาพ 1)
ห้องปฏิบัติการ BSL-1 จัดการกับสารชีวภาพที่มีความเสี่ยงต่ำที่สุด เช่น สายพันธุ์ที่ไม่ก่อให้เกิดโรคของ E. coli หรือ Bacillus subtilis สารเหล่านี้มีความเสี่ยงน้อยที่สุดต่อมนุษย์และสิ่งแวดล้อมที่มีสุขภาพดี
คุณสมบัติหลัก:
BSL-2 (ระดับความปลอดภัยทางชีวภาพ 2)
ห้องปฏิบัติการ BSL-2 ทำงานกับสารที่มีความเสี่ยงปานกลางที่สามารถก่อให้เกิดโรคในมนุษย์ (เช่น Staphylococcus aureus, Salmonella, ไวรัสตับอักเสบบี) แต่โดยทั่วไปแล้วจะไม่แพร่กระจายผ่านทางอากาศและมีการรักษา
คุณสมบัติหลัก:
BSL-3 (ระดับความปลอดภัยทางชีวภาพ 3)
ห้องปฏิบัติการ BSL-3 จัดการกับเชื้อโรคที่ร้ายแรงหรืออาจถึงแก่ชีวิตที่สามารถแพร่กระจายผ่านทางอากาศ (เช่น Mycobacterium tuberculosis, *SARS-CoV-2*, Francisella tularensis)
คุณสมบัติหลัก:
BSL-4 (ระดับความปลอดภัยทางชีวภาพ 4)
ห้องปฏิบัติการ BSL-4 จัดการกับเชื้อโรคที่อันตรายที่สุดโดยไม่มีการรักษาหรือวัคซีนที่รู้จัก (เช่น ไวรัสอีโบลา ไวรัส Marburg ไวรัส Lassa) สิ่งเหล่านี้มีความเสี่ยงสูงต่อโรคที่คุกคามถึงชีวิตและการแพร่กระจายของละอองลอย
คุณสมบัติหลัก:
บทสรุป
ระบบระดับความปลอดภัยทางชีวภาพช่วยให้มั่นใจได้ว่าการวิจัยเกี่ยวกับสารชีวภาพดำเนินการอย่างปลอดภัยและมีความรับผิดชอบ เมื่อระดับความเสี่ยงเพิ่มขึ้นจาก BSL-1 เป็น BSL-4 มาตรการกักกัน ข้อกำหนดของสิ่งอำนวยความสะดวก และโปรโตคอลการดำเนินงานก็เช่นกัน แนวทางแบบแบ่งระดับนี้ช่วยปกป้องทั้งนักวิจัยและสาธารณชนในขณะที่เปิดใช้งานการทำงานที่สำคัญเกี่ยวกับเชื้อโรคที่มีผลกระทบต่อสุขภาพของมนุษย์ สัตว์ และพืช